Огромен резервоар со свежа вода откриен скриен длабоко под океанот покрај источниот брег на САД

Научниците открија огромен резервоар со потенцијално слатка вода скриен под океанот покрај источниот брег на САД

Формацијата е водоносен слој - подземен слој од пропустлива карпа што може да содржи подземни води. Истражувањето на регионот покажа дека се протега 50 милји до морето и се протега барем од Масачусетс до Њу Џерси - и веројатно дури до Род Ајленд, Конектикат и Њујорк.

Доколку проценките на научниците се точни, волуменот на заробената вода би можел да биде 670 кубни милји - речиси исто толку вода колку што може да се најде во езерото Хјурон (850 кубни милји). Тоа исто така би го направило водоносниот слој најголема формација од ваков вид.

Откритието е важно бидејќи истражувачите веруваат дека слични водоносни слоеви може да постојат низ целиот свет - потенцијално обезбедувајќи извор на свежа вода во региони каде што пристапот до овој ресурс станува сè поограничен.

Пристапот до свежа вода е огромна грижа за милијарди луѓе низ целата планета. Според Светската здравствена организација, 785 милиони луѓе немаат пристап дури ни до основна услуга за вода за пиење, додека до 2025 година, половина од светското население ќе живее во „подрачја со воден стрес“.

Тим истражувачи, предводен од Клое Густафсон од Земјината опсерваторија Ламонт-Доерти при Универзитетот Колумбија, се темелеше на претходните истражувања кои покажаа дека постојат џебови со свежа вода во седиментите под солениот океан.

Докази за водоносен слој првпат се појавија во 1970-тите, кога компаниите што дупчеа за нафта повремено наидуваа на џеб со слатка вода. Сепак, не беше јасно дали станува збор за изолирани региони или претставуваат парчиња од поголема структура. Во 2015 година, користејќи технологија што претходно ја користеа нафтените компании за пребарување нафта, истражувачите почнаа да го проучуваат брегот кај Њу Џерси и Масачусетс, каде што претходно беа идентификувани џебови со седименти од слатка вода. Нивните наоди сега се објавени во списанието „Scientific Reports“ .

Карта што го прикажува обемот на водоносниот слој (жолто шрафирана област)

Тимот користел приемници поставени на морското дно за да ги измери електромагнетните полиња под нив. Тие, исто така, емитувале вештачки електромагнетни импулси и ги снимиле реакциите. Солената вода е подобар спроводник на електромагнетни бранови од свежата вода - па затоа лентата со ниска спроводливост укажувала на присуство на свежа вода.

„Знаевме дека има свежа вода таму долу на изолирани места, но не го знаевме обемот или геометријата“, рече Густафсон во соопштението.

Наодите покажаа дека слатководните џебови биле прилично континуирани. Тие започнувале од брегот и се протегале до 75 милји. Утврдено е дека наслагите почнувале на длабочина од околу 600 стапки и се протегале до околу 1.200 стапки.

Тимот вели дека нивните наоди би можеле да помогнат во подобрувањето на моделите за историјата на континенталните гребени, давајќи увид во циклусите што ги движат. Се смета дека водата можеби стигнала таму преку еден од два начина - дека била заклучена таму на крајот од последното ледено доба или дека моментално се храни од подземни истечни води од копното. Тимот верува дека второто е поверојатно, бидејќи мерењата на соленоста на водата покажуваат дека колку подалеку е, толку е посолена.

Откритието, исто така, укажува дека други, големи резервоари на свежа вода би можеле да се кријат под океанот - и дека овие водоносни слоеви би можеле да обезбедат витален ресурс за луѓето што живеат во региони со недостиг на вода. „Тоа би можело да се покаже како важен ресурс во други делови од светот“, рече Густафсон.

Архивска фотографија. Научниците открија огромен резервоар со релативно свежа вода покрај источниот брег на САД. | iStock/iStock